Iemaam Dr. Mohammed Amaan al-Djaamie rahiemehoellaah.
Zijn Naam en Afkomst:
Zijn naam is Shaych Dr. Mohammed Amaan Ibn ‘Alie al-Djaamie, geboren in 1349 N.H. oftewel 1927 N.C. Hij groeide op in een dorp genaamd Tughaa Taab in el-Habashah (Ethiopië), waar hij de nobele Qor`aan bestudeerde.
Zijn Opvoeding en Zoektocht naar Kennis:
Hierna begon hij de boeken van fiqh te bestuderen van de Shaafi’ie madhab (Wetschool). Ook bestudeerde hij de Arabische taal in hetzelfde dorp waar hij opgroeide. Dit kreeg hij onderwezen van Shaych Mohammed Amien al- Harrarie. Nadat hij zijn dorp verlaten had, ontmoette hij in een ander dorp een andere student: Shaych Abdoel Kariem. Samen met hem maakte hij later hiedjra naar Saoedi-Arabië. Beide zetten hun studie voort bij Shaych Moessa en studeerden enige tijd bij deze Shaych (Noethoem az- zoehd) van ibn Raslaan. Daarna bestudeerden zij (Mataan al- minhadj) onder Shaych Abaadir, inclusief vele andere vlakken van kennis.
Op een gegeven moment kreeg hij het verlangen om te reizen naar het heilige land van Mekkah, om daar kennis te vergaren en de hadj te verrichten. Dus beide studenten verlieten al-Habashah (Ethiopië/ Eritrea) en reisden naar Somalië waar zij per schip naar Aden (in Yemen) vertrokken. Onderweg kwamen zij oog in oog te staan met vele gevaren en moeilijkheden, zowel op land als op zee. Daarom reisden zij lopend en vastend de maand Ramadaan in deze staat totdat zij Saoedi-Arabië bereikten.
Zij kwamen langs Saamitah en Soebiyaa en Abie Ariesh waarna hun toestemming werd verleend om Mekkah binnen te gaan. En dit alles terwijl zij te voet reisden.
Zijn Studie en Shaychs:
Nadat de Shaych de hadj had verricht in 1369 (A.H) begon hij kennis te vergaren in de kringen van kennis in al-Mesdjied al-Haraam te midden van de kringen van Shaych ‘Abdoer-Razzaaq Hamzah (rahiemehoellaah), Shaych Abdoel Haqq al-Haashimie (rahiemehoellaah), Shaych Mohammed ‘Abdoellaah as-Somalie en anderen.
Terwijl hij in Mekkah verbleef, ontmoette hij de uitmuntende Shaych ‘Abdul-‘Aziez Ibn Baaz. Hij begeleidde deze Shaych op zijn reis naar Riyaad toen het educatieve scholingsinstituut werd geopend. Dit was vroeg in de jaren ’70 CE / 1370 A.H.
Onder degenen met wie deze Shaych bevriend raakte op het voortgezet onderwijs op het educatie instituut was de nobele Shaych Abdoel Mohsin al-‘Abbaad al-Badr en de nobele Shaych Alie ibn Mahaa die later rechter (qadie) werd aan de Hoofd-Sharie’ah rechtbank in Medienah. De Shaych woonde ook vele kringen van kennis bij in Riyaad.
Hij heeft veel profijt gehad en hij was erg betrokken bij de Moeftie, de Faqieh Shaych Mohammed ibn Ibrahiem Aal- ash-Shaych.
Ook verkoos hij om in het gezelschap te verkeren van de nobele Shaych Abdoer-Rahmaan al- ‘Afiefie (rahiemehoellaah) zoals hij dit ook eerder had gedaan bij zijn uitmuntende Shaych ‘Abdoel ‘Aziez ibn Baaz, bij wie hij enorm veel profijt heeft gehad van de Shaych’s eindeloze kennis en zijn nobele manieren en karakteristieke eigenschappen. Net zoals in Riyaad zocht hij kennis onder de nobele Shaych Mohammed al-Amien al-Jaknie ash-Shanqietie (rahiemehoellaah) en de nobele Shaych al-Moehadieth Hammaad al-Ansaarie (rahiemehoellaah) en de nobele Shaych ‘Abdoer-Razzaaq ?fiefie (rahiemehoellaah) door wie hij werd beïnvloed door zijn leermethodes. Zo werd hij ook beïnvloed door de nobele Shaych ?bdoer-Rahmaan as-Sa’die (rahiemehoellaah) bij wie hij niet heeft gestudeerd maar met wie hij wel schreef. Ook heeft hij gestudeerd bij de nobele Shaych Mohammed Chaliel Harraas (rahiemehoellaah) en de nobele Shaych ‘Abdoellaah al-Qar’aawie (rahiemehoellaah).
Na het behalen van zijn diploma van het voortgezet onderwijs aan het scholingsinstituut ging hij in 1974 door naar de faculteit van de sharie’ah aan de universiteit in Punjab. Hij behaalde een doctoraal aan het Daar al- ?loem in Caïro.
Zijn Aanstellingen:
De Shaych bereikte een hoog aanzien bij de mensen van kennis. Zij spraken goed over hem en bestempelden hem als heel betrouwbaar. Dit ging zelfs zover dat Shaych Ibn Baaz voor hem bemiddelde bij Shaych Mohammed Ibrahiem om hem aan te laten stellen als leraar aan het educatie instituut in Saamitah, in de regio van Djaazaan.
Aanvullend, als extra bewijs voor zijn grote kennis, zijn ‘aqiedah en het respect voor hem onder de mensen van kennis, is dat toen de islaamitische universiteit in Medienah werd opgericht, Shaych Ibn Baaz hem had uitgekozen om daar les te geven.
Het is bekend dat de islaamitische universiteit in Medienah is opgezet om de pure en correcte ‘aqiedah van de vrome voorgangers te propageren. De universiteit had hem aangesteld om leiding te geven aan de faculteit van ‘aqiedah en later aan de faculteit van de sharie’ah. Dit was vanwege zijn grote kennis van ‘aqiedah.
Lofprijzingen van de Geleerden:
Na het overlijden van Shaych Mohammed Amaan schreef Shaych bin Baaz over hem:
“Hij stond bij mij bekend om zijn zuivere kennis en correcte ‘aqiedah en zijn activiteiten op het gebied van Da’wah naar Allaah Soebhaanahoe wa ta`ala en het waarschuwen voor innovaties en afdwalingen. Moge Allaah hem vergeven en hem een verblijfplaats in het Paradijs geven en zijn nageslacht nobel maken en moge hij ons vergezellen in Zijn nobele huis in het Paradijs. Waarlijk Hij is de Alhorende en Hij is dichtbij (met Zijn kennis).” (9/1/1418 NH.)
En Shaych ‘Abdoel-Mohsin al-‘Abbaad al-Badr, leraar in de moskee van de Profeet (sal Allaahoe `alayhie wa sellem) zei:
“Ik leerde Shaych Mohammed Amaan ibn ?lee al-Djaamie kennen als een student op het educatieve instituut in Riyaad en daarna op de faculteit van de sharie’ah in Riyaad en later weer als leraar op de islaamitische universiteit in Medienah en ook op de faculteit van de sharie’ah. Ik ken hem als iemand met een correcte ‘aqiedah en een goed aangezicht. Hij streefde ernaar uit te nodigen naar de ‘aqiedah van de vrome voorgangers en waarschuwde tegen innovaties. Dit deed hij door middel van zijn lessen in kringen (van kennis) en zijn boeken tegen de innovaties. Moge Allaah hem vergeven en genadig met hem zijn en hem goed belonen.”
Shaych Saalih Ibn Fauwzaan schreef:
“Zoals ik Shaych Mohammed Amaan kende: waarlijk leraren die in het bezit zijn van certificaten van hogere educatie zijn groot in aantal, maar er zijn er maar weinig van wie je profijtvolle kennis kunt opdoen. Shaych Mohammed Amaan al- Djaamie is één van die weinigen die zich hard heeft ingespannen met zijn kennis voor het profijt voor de moslims en de leiding in de da’wah (oproepen naar Allaah met correcte kennis); door zijn lessen in al- Djaamie’ah al- Islaamiejah (Islaamitische universiteit) en al- Masdjied an- Nabawee, door zijn reizen in en buiten het koninkrijk (Saoedie Arabië), door het geven van lessen en lezingen, het oproepen tot de Tauwhied en het propageren van de ‘aqiedah, het leiden van de jeugd in de Oemmah tot de manhadj van de vrome voorgangers en door zijn waarschuwingen tegen innovaties en dwalingen (misleidingen).
En voor degenen die hem niet persoonlijk kennen: leer hem kennen door middel van zijn profijtvolle boeken en vele (audio-) cassettes die een overvloed aan kennis en immens veel profijt bevatten.
Hij was consistent in zijn goede daden tot en met zijn overlijden. En hij heeft profijtvolle kennis achtergelaten die men kan verkrijgen via zijn studenten en zijn boeken. Moge Allaah genadig zijn voor hem en hem vergeven en hem belonen voor hetgeen hij wist en waarnaar hij handelde (zijn vele goede daden). En moge Allaah vrede en zegeningen zenden op onze Profeet Mohammed (salallaahoe 'alayhie was sallem) en zijn familie en zijn metgezellen (radieallaahoe ‘anhoem).”
Zijn studenten:
De nobele Shaych had vele studenten waaronder:
- Shaych Rabie’ Ibn Haadie ‘Umayr al-Madchalie
- Shaych Zayd Ibn Haadie Madchalie
- Shaych ‘Alee ibn Naasir Faqiehie
- Shaych Mohammed Ibn Hamoed al-Waa ilee
- Shaych Abdoel- Qadier Ibn Habieboellaah as-Sindie
- Shaych Saalih Ibn Sa’d as-Soehaymie
- Shaych Saalih ar-Rifaa’ie
- Shaych Falaah Ismaa’iel
- Shaych Falaah Ibn Thaanie
- Shaych Ibraahiem Ibn ‘Aamier ar-Ruhaylie
- En vele anderen.
Zijn Karakter en Gedragingen:
De Shaych begaf zich zelden onder de mensen behalve wanneer het iets goeds betrof. Het merendeel waaraan hij zijn tijd en dagen besteedde stond vast en dit was bekend. Als hij zijn huis verliet om les te geven aan de universiteit, dan ging hij daarna meteen weer terug naar huis om later naar al-Masdjied an-Nabawie te gaan om daar na salaah al-Asr les te geven. Vervolgens gaf hij les na magrieb en daarna weer na ‘Iesha en na fadjr. En op deze manier ging hij door totdat hij hier niet meer toe in staat was door de hevigheid van zijn ziekte.
De Shaych was ook heel erg voorzichtig met zijn tong en hij lasterde of belasterde nooit noch sprak hij kwaad over iemand. Sterker nog, hij stond het niet toe dat iemand in zijn gezelschap slecht sprak over een ander. Ook stond hij het niet toe dat er valse uitspraken en fouten van mensen aan hem werden verspreid.
Als één van zijn studenten in de fout ging, dan zou hij de cassette of het boek waarin de desbetreffende fout stond beschreven behandelen en er zelf ook naar luisteren. Als het duidelijk was dat er een fout was begaan, dan zocht hij op de best passende manier toenadering tot die persoon die op dat punt dwaalde en adviseerde hem dan.
Er waren maar weinig mensen die hem uitscholden of slecht over hem spraken en hij zou hen dan simpel genoeg vergeven zeggende: “Ik hoop niet dat Allaah iemand de hel zal laten binnentreden om mij.”
In zijn bijeenkomsten en kringen van kennis was hij gewoon te melden dat hij iedereen had vergeven en hij verzocht degenen aanwezig op die bijeenkomsten om dit ook te doen (hem te vergeven).
De Shaych was ook een persoon die betrokken was bij zijn studenten, niet alleen tijdens de lessen maar ook was hij gewoon om hun bijeenkomsten bij te wonen en te vragen naar hun zaken om zo te kunnen assisteren in zaken als adviseren en financieren.
Zijn Dood:
In de laatste fase van zijn leven, werd de Shaych ernstig ziek en werd hij circa 1 jaar beperkt tot zijn bed, geduldig met wat hem is overkomen.
In de ochtend van woensdag de 26e sha’baan 1416 (NH.) is de Shaych overleden. Het begrafenisgebed werd op dezelfde dag voor hem gedaan na salaat ad-Dohr en hij werd begraven op de begraafplaats van al-Baaqie’al-gharqad in Medienah. Velen waren bij zijn begrafenis. Onder hen waren geleerden, rechters van de sharie’ah rechtbank, studenten van de kennis en anderen.
Met zijn dood heeft de oemmah een geleerde verloren die handelde volgens correcte kennis. Wij vragen Allaah (Soebhaanahoe wa ta’ala) om hem te vergeven en genadig te zijn voor hem en om meer geleerden te laten voortkomen uit de oemmah die handelen volgens correcte kennis. Amien.
Bron: www.fatwa-online.com
